Ata pas shumë viteve ishin bindur se do të vdesin pa shijuar ndjenjën e të qenit prindër.
Tashmë, në moshë mbi 60 vjeçare, burri ishte dorëzuar dhe nuk dëshironte të kishte fëmijë, por pavarësisht kësaj ai vendosi ta mbështesë gruan e tij.
Trajtimet e mëparshme nuk kishin rezultate dhe në çdo rast, mundësia e tyre për t’u bërë prindër sa shkonte e largohej, por Atifa pati gjithmonë besim.
Kur ajo mbeti shtatzënë, nuk mendoi dy herë. Kur iu treguar se fëmija ishte vajzë, ajo ishte edhe më e gëzuar.
Pas lindjes, kishte komplikime, por ata qëndruan së bashku. Foshnja kishte lindur me sukses dhe emrin ia vendosën Alina.
Edhe pse ishte një vajzë e shëndetshme, sikur të gjitha foshnjat, ajo qante shumë. Kështu, burri nuk mundi të duroj më shumë dhe i la vajzën e tij dhe gruan e tij.
Në moshën e shtyer, Atifa kishte probleme shëndetësore, por nuk po hiqte dorë nga vajza e saj.
Atifa vazhdoi të përkujdesej për vajzën e tyre.
